Η ιστορία κάθε χώρας είναι ταυτόσημη με την κουζίνα της και οι γεύσεις κάθε τόπου άμεσα συνδεδεμένες με τα προϊόντα που παράγει. Η κουζίνα της Ελλάδας είναι γεμάτη από γεύσεις μεσογειακές αλλά και εξαιρετικά θρεπτικές. Στο Πωγώνι η κουζίνα είναι νοστιμότατη και έχει σαν υλικά λαχανικά και κρέας που παράγονται στην περιοχή. Αυτό το γεγονός είναι σημαντικό μιας και στο Πωγώνι συναντά κανείς παρθένα φύση και μηδενική ρύπανση. Αν πάμε πίσω στο χρόνο τα στοιχεία της τοπικής κουζίνας που απαντάμε είναι σχεδόν ίδια με αυτά του σήμερα. Η παραγωγή περιοριζόταν σε καλαμπόκι ,σιτάρι, βρώμη, διάφορα χόρτα, αλλά και φασόλια, τομάτες, κρεμμύδια, σκόρδα, καρύδια όπως και φρούτα («τα φαγητά που μαγειρεύει ο ήλιος»): 
σύκα, αχλάδια, μήλα, πεπόνια, κράνια.Τροφές πλούσιες σε θρεπτικά στοιχεία που και σε μικρή ποσότητα προσέφεραν απαραίτητα θρεπτικά συστατικά για την άμυνα του οργανισμού. Οι σημερινές ,λεγόμενες «Υπερτροφές» δηλαδή δεν είναι και τόσο νέα ανακάλυψη! Η ζωική παραγωγή βασιζόταν κυρίως στα αμνοερίφια , και λιγότερο στις αγελάδες . Από αυτά παρήγαγαν γάλα, βούτυρο, τυρί και ξινόγαλα. Επίσης διαδεδομένη ήταν και η οικόσιτη εκτροφή κοτόπουλων κυρίως για τα αυγά τα οποία αποτελούσαν εξαιρετικό έδεσμα και μαγειρεύονταν με διάφορους τρόπους. Η αφθονία των υλικών και των γεύσεων πάραυτα δεν ήταν δεδομένη τα παλαιότερα χρόνια μιας και οι άνθρωποι εδώ πέρασαν δύσκολα και δοκιμάστηκαν από διαδοχικούς πολέμους και φτώχια. Βάσει αυτών των πρώτων υλών οι κάτοικοι του Πωγωνίου δημιούργησαν όχι μόνο νοστιμότατα πιάτα αλλά και πολύ θρεπτικά όπως διάφορες πίτες (πχ. Χορτόπιτα, κρεατόπιτα), πιάτα με χόρτα και κρέας (πχ. Ριθανάδεμα) , ψωμί καλαμποκίσιο, πράσινες ή κόκκινες τομάτες τουρσί, ποτά από κράνια, ξερά σύκα (συκομαϊδες). Γεύσεις ίδιες με του χθες μπορεί να δοκιμάσει ο επισκέπτης και σήμερα μιας και η κουζίνα παραμένει όπως ήταν και τότε.
Στην νόστιμη κουζίνα τελικά δεν έχουν σημασία οι συνταγές αλλά τα υλικά!
